Tam olarak olmasa da tahminimce 2 3 senedir hiçbirşey yazmıyorum, gazapizm dinleyip çokça bira az miktarda uyuşturucu maddelerin etkisi altında geçen 3 (üç) sene beni yeteneklerimden nefret ettirdi.
Sikik öğrenci hayatım ortalamamın hiçbir zaman istenilen seviyede olmayacak olması bir miktar göt korkusu 1 bıçaklanma tehlikesi ve amına kodumun çocuklarından hayvan gibi geride kalmam etkilemedi diyemem ama en çok canımı sıkan işe yaramamazlık hissiydi.
Hayatda birilerinin hep senden iyi olması çok can sıkıcı bi his aq. Sen çok zeki çocuksun aslında sen şusun busun aq ne zaman destek oldunuz oruspu çocukları? Günde ortalama cebimde 1 buçuk liramla hayatta kalma savaşı verdim amına koyim
.
Bu tür bi ortamda herhangi birşekilde yazı yazmak tasarım çizmek front end kasmak falan gibi hayatımın idamesini sağlayacak şeylere odaklanamazdım. Bu tüzden kendime hayvan gibi hak veriyorum
bu boşluklu yazıları yılmaz özdil yaptığı için yapıyorum
Paramızı kovalerken aklıma gelen en dahiyane fikir esrar kokusunu parfüm yapmak olduğu anda biraz toparlanma kararı aldım. Muhtemelen uygulamayacağım bi kaç aşamalı bi planım var
- barı açıyorum
- aylayla aramı düzeltiyorum
- babamı yanıma alıyorum
- tasarım konusunun teknik konusunu kasıyorum
- front end öğreniyorum
- dersler falan şeyapıyorum
- barı açıyorum
Bitirişi umutlu yapıcam
